उही कालीको लागि
खोइ कुन शब्द बाट यस् लेखाइलाई आरम्भ गरौ या कुन शब्दले तिमिलाई सम्बोधन गरौ। शब्दकोषका बासि शब्दहरु शायद पुरनो हुन्छन होला, यदी शब्दकोष भन्दा अलग शब्दले सम्बोधन गर्दा कतै अलौकिक त होइने होइन!? भन्छन नाता सम्बन्ध ईश्वरले बनएर पठाउछन रे, सम्बोधन पनि ईश्वरको हातमै सुम्पदै यो पत्रलाई अगाडि बढाउछु ल।
युगौ-युग सम्मको प्रेमगत कुसुम स्मृतिहरु एंम हाल चालीरहेको प्रगतीका पाइलाहरु र भावि दिनहरुमा चालिने प्रत्येक प्रगतिको गोरेटाहरु साथै उन्नत्सिल तिम्रो जीवनलाई उन्नती प्रगतीको साथमा सफलताको सुभेक्षा मात्रा। हरेक गलत शब्द र धारणा पाए दु:खी प्रभात सम्झेर क्षमा गर्दै पढिदेउ ल र हृदयमा सजाएर राखिदेउ मेर कोरा कागजी दिललाई।
काली, पर्देशी हुनुको पिडा म कसरी बयान गरु, तिमीले ईमेल मा "मलाई भुलेको" भनेर जुन शब्द पठायौ म आतिए केही बेर मौन भए। म कसरी भन्नु कि कती माया छ मेरी काली को लागि यो छातीमा, शायद यो लेखानिमा यो माया प्रकट गर्ने क्षमतानै छैन होला, त्यसैले तिमीले मेरो पत्रको आसय बुझ्न सकिनउ। काली यस् ह्रेदयको मन्दिरमा तिमी मात्रा तिमी बिराजवत छौ। यस् हृदयको तरल माया ग्रहण गरेर मेरो अधिर मनलाई धीरज देउ। यस् अधिर मनको उदगार पोख्न लागेको छु यस्लाई तिम्रो कोमल निश्छल हृदयको सतहमा बसिभुत हुन देउ ताकी यो प्रेमको फूल ओईली न जाओस, झरी न जाओस कस्तै आधी मा पनि,कस्तै तुफानमा पनि।
आज ति माइवेनीमा हात समातेर हिनेको साथ साथमा माघे नुहएको, मुरै तिल को लड्डु वांडी चुडी खाएको, छैट पर्बमा मेचीको बगरमा रमाइलो गरेको स्मृतिका पानमा आज सम्म अन्कित छन। शायद बिस्म्रितिका खन्डहर हरुमा पुरिने छैनन आसा गरेको छु। समयका बलिष्ठ पन्जाले आज हामीलाई बिछोड गराएको छ। आखिर मानब जीवनको मिलन-बिछोड, दु:ख-सुख त भोगाइहो एकतर्फी संगम पनि। तसर्थ: काली आपसी नाता, प्रेम, स्नेह, प्रतिक्षा हो, केवल अनन्त यात्राको समिक्षा हो अनी धैर्यता पनि। तेसैले भन्छु काली ---"हान्छौ किन नयनवाण यो मुटुमा मेरो चाहिन्छ यहाँ पिरतिमा विश्वाशको घेरो.....हुन्छ त्यही औसी पनि तिमीले हांसे जुनेली रात जती टाढा जान्छौ तिमी राख्न खोज्छु तिमीलाई मेरो साथ।"
काली कुनै वाक्य यस्ता हुन्छन ति वाक्यले ठीक नयाँ करौतिको धारले मुटु रेटे जस्तो खपी नसक्नु अपार पिडाको अनुभुती गराउछ। हो साच्चै बिचलित गरयायो मलाई यो शब्दले(मलाई भुलेको) काली अब यस्ता शब्दका झटारो न हान्नु है कदापी यो पर्देशिको मन कुंडिन सक्छ। काली पर्देशमा मैले जीवन युद्ध कहिलै लडिन। पाउनलाई केही पनि पाइन तर हराये केही र केही गुमायेको छु तिम्रो साथ समय र माया मेरो के चल्छ जम्मामा सुन्य छु। मलाई कतारी जीवन देखी अल्छि लागेको त छैन तर यो जीवन भोगाइमा तिमी बाट टाढा भएर खुशी पनि पक्कै छैन तर, लाग्छ जस्तो छ ठीक छ जे छ राम्रै छ।
ल त ढिलै भये पनि एक पटक बिजय दशमी को शुभकामना साथमा हाम्रो दोश्रो महान चाड दीपावलीको अग्रिम शुभकामना। भुलेर पनि सम्झिदिनु, यादहरु सम्हालेर दिल भित्र राखी दिनु। बिदा! उही तिम्रो ........
निराजन "प्रभात" लुइटेल (चन्द्रगढी ,झापा-->हाल दोहा कतार)
खोइ कुन शब्द बाट यस् लेखाइलाई आरम्भ गरौ या कुन शब्दले तिमिलाई सम्बोधन गरौ। शब्दकोषका बासि शब्दहरु शायद पुरनो हुन्छन होला, यदी शब्दकोष भन्दा अलग शब्दले सम्बोधन गर्दा कतै अलौकिक त होइने होइन!? भन्छन नाता सम्बन्ध ईश्वरले बनएर पठाउछन रे, सम्बोधन पनि ईश्वरको हातमै सुम्पदै यो पत्रलाई अगाडि बढाउछु ल।
युगौ-युग सम्मको प्रेमगत कुसुम स्मृतिहरु एंम हाल चालीरहेको प्रगतीका पाइलाहरु र भावि दिनहरुमा चालिने प्रत्येक प्रगतिको गोरेटाहरु साथै उन्नत्सिल तिम्रो जीवनलाई उन्नती प्रगतीको साथमा सफलताको सुभेक्षा मात्रा। हरेक गलत शब्द र धारणा पाए दु:खी प्रभात सम्झेर क्षमा गर्दै पढिदेउ ल र हृदयमा सजाएर राखिदेउ मेर कोरा कागजी दिललाई।
काली, पर्देशी हुनुको पिडा म कसरी बयान गरु, तिमीले ईमेल मा "मलाई भुलेको" भनेर जुन शब्द पठायौ म आतिए केही बेर मौन भए। म कसरी भन्नु कि कती माया छ मेरी काली को लागि यो छातीमा, शायद यो लेखानिमा यो माया प्रकट गर्ने क्षमतानै छैन होला, त्यसैले तिमीले मेरो पत्रको आसय बुझ्न सकिनउ। काली यस् ह्रेदयको मन्दिरमा तिमी मात्रा तिमी बिराजवत छौ। यस् हृदयको तरल माया ग्रहण गरेर मेरो अधिर मनलाई धीरज देउ। यस् अधिर मनको उदगार पोख्न लागेको छु यस्लाई तिम्रो कोमल निश्छल हृदयको सतहमा बसिभुत हुन देउ ताकी यो प्रेमको फूल ओईली न जाओस, झरी न जाओस कस्तै आधी मा पनि,कस्तै तुफानमा पनि।
आज ति माइवेनीमा हात समातेर हिनेको साथ साथमा माघे नुहएको, मुरै तिल को लड्डु वांडी चुडी खाएको, छैट पर्बमा मेचीको बगरमा रमाइलो गरेको स्मृतिका पानमा आज सम्म अन्कित छन। शायद बिस्म्रितिका खन्डहर हरुमा पुरिने छैनन आसा गरेको छु। समयका बलिष्ठ पन्जाले आज हामीलाई बिछोड गराएको छ। आखिर मानब जीवनको मिलन-बिछोड, दु:ख-सुख त भोगाइहो एकतर्फी संगम पनि। तसर्थ: काली आपसी नाता, प्रेम, स्नेह, प्रतिक्षा हो, केवल अनन्त यात्राको समिक्षा हो अनी धैर्यता पनि। तेसैले भन्छु काली ---"हान्छौ किन नयनवाण यो मुटुमा मेरो चाहिन्छ यहाँ पिरतिमा विश्वाशको घेरो.....हुन्छ त्यही औसी पनि तिमीले हांसे जुनेली रात जती टाढा जान्छौ तिमी राख्न खोज्छु तिमीलाई मेरो साथ।"
काली कुनै वाक्य यस्ता हुन्छन ति वाक्यले ठीक नयाँ करौतिको धारले मुटु रेटे जस्तो खपी नसक्नु अपार पिडाको अनुभुती गराउछ। हो साच्चै बिचलित गरयायो मलाई यो शब्दले(मलाई भुलेको) काली अब यस्ता शब्दका झटारो न हान्नु है कदापी यो पर्देशिको मन कुंडिन सक्छ। काली पर्देशमा मैले जीवन युद्ध कहिलै लडिन। पाउनलाई केही पनि पाइन तर हराये केही र केही गुमायेको छु तिम्रो साथ समय र माया मेरो के चल्छ जम्मामा सुन्य छु। मलाई कतारी जीवन देखी अल्छि लागेको त छैन तर यो जीवन भोगाइमा तिमी बाट टाढा भएर खुशी पनि पक्कै छैन तर, लाग्छ जस्तो छ ठीक छ जे छ राम्रै छ।
ल त ढिलै भये पनि एक पटक बिजय दशमी को शुभकामना साथमा हाम्रो दोश्रो महान चाड दीपावलीको अग्रिम शुभकामना। भुलेर पनि सम्झिदिनु, यादहरु सम्हालेर दिल भित्र राखी दिनु। बिदा! उही तिम्रो ........
निराजन "प्रभात" लुइटेल (चन्द्रगढी ,झापा-->हाल दोहा कतार)
